"Rywalki" Kiera Cass

TYTUŁ: Rywalki
AUTOR: Kiera Cass
SERIA: Selekcja #1
ILOŚĆ STRON: 336
WYDAWNICTWO: Jaguar
TŁUMACZENIE: Małgorzata Kaczarowska
DATA WYDANIA: 05.02.2014


 Dla trzydziestu pięciu dziewcząt Eliminacje są szansą ich życia. To dzięki nim mają szansę uciec z ponurej rzeczywistości. Ze świata, w którym panują kastowe podziały, wprost do pałacu, w którym będą spełniane ich życzenia. Z miejsca, gdzie głód i choroby są na porządku dziennym, do krainy jedwabi i klejnotów. Celem Eliminacji jest wyłonienie żony dla czarującego i przystojnego księcia Maxona.
Każda dziewczyna marzy o tym, by zostać Wybraną. Każda poza Americą Singer.
Dla Ameriki Eliminacje to koszmar. Oznacza konieczność rozstania z Aspenem – jej sekretną miłością i opuszczenie domu. A wszystko tylko po to, by wziąć udział w morderczym wyścigu o koronę, której wcale nie pragnie.
Jednak gdy spotyka Maxona, który naprawdę przypomina księcia z bajki, America zaczyna zadawać sobie pytanie, czy naprawdę chce za wszelką cenę opuścić pałac. Być może życie o jakim marzyła wcale nie jest lepsze niż to, którego nawet nie chciała sobie wyobrazić… 



Zamknij oczy i wyobraź sobie reality show, gdzie mężczyzna ma wybrać spośród trzydziestu pięciu kandydatek tą jedyną, z którą spędzi resztę swojego życia. Brzmi zaskakująco podobnie do tego, co możemy zobaczyć w telewizji? Dodaj teraz do tego ogromny pałac wraz z rodziną królewską. Wygrana dziewczyna zostanie żoną przystojnego księcia oraz otrzyma koronę księżniczki, a w przyszłości królowej Illei. Wszystko wydaje się bardzo trudne i skomplikowane, a co, jeśli wplącze się do tego jeszcze uczucie do kogoś innego niż książę Maxon?

Czytając „Rywalki” na początku bardzo mocno kibicowałam Americe i Aspenowi, którzy potajemnie spotykali się nocą, w małym domku na drzewie. Jednak ten chłopak zaczął mnie troszkę irytować. Upierał się, żeby Ami wzięła udział w Eliminacji, bo chce, żeby była szczęśliwa, ale co, jeśli ona takiego „szczęścia” nie chciała?

A co to są te Eliminacje? Nadchodzi czas, gdy książę zaczyna szukać żony. Organizuje się wtedy konkurs, do którego losowane jest trzydzieści pięć dziewczyn, z różnych klas. Główna bohaterka jest piątką i jest uzdolniona muzycznie, aczkolwiek jej rodzinie nie raz brakuje jedzenia. Mimo wszystko dziewczyna woli wyjść w przyszłości za Aspena, który jest szóstką (czyli o jedną klasę niżej od niej), niż za bogatego księcia, przy którym już nigdy nie będzie głodować i będzie mieć wszystko, co zapragnie.

America zostaje wybrana do dziewczyn, które mają poznać przystojnego księcia Maxona i rywalizować o to, aby pozostać jak najdłużej w pałacu i stać się żoną następcy tronu. Jednak dziewczyna nie pragnie o to walczyć. Chce zostać jak najdłużej w pałacu ze względu na pyszne jedzenie, którym może się najeść do syta, a jej rodzina, za jej udział w programie dostaje czeki, które zapewne także im zapewnią pełne brzuchy. Ale Maxon okazuje się inny, niż Ami go sobie wyobrażała. Czy to możliwe, że mimo początkowej niechęci dziewczyna pokocha księcia?

Ta książka wywołała we mnie mnóstwo emocji, niektóre takie, o których nie miałam pojęcia. Cokolwiek nie robiłam, moje myśli były w pałacu w Illei razem z Maxonem, jego rodzicami i Ami. Od czasu, gdy poznawałam księcia, naprawdę pragnęłam, aby Ami go pokochała i żeby to on wybrał ją. Mimo, iż kilka kandydatek przypadło mi do gustu, a niektóre z nich były naprawdę bardzo miłe, nie potrafiłam kibicować nikomu innemu niż Ami.
America zdawała mi się trochę egoistyczna na początku książki, ale widać było też, że jest zagubiona. Miałam jednak do niej mieszane uczucia, tak jak i ona do Maxona i Aspena. Wszystko byłoby o wiele prostsze, gdyby Ami potrafiła zapomnieć o starej miłości lub gdyby w ogóle nie została wybrana. Mimo to bardzo lubiłam tę dziewczynę, bo im dłużej czytałam, tym bardziej ją rozumiałam, a i ona sama, zdawało mi się, że się zmienia.

Uważam, że książę to fajny gość i sama chętnie spędziłabym z nim choć parę chwil. Jego małe doświadczenie w spotkaniach z dziewczynami i zakłopotanie gdy płakały było naprawdę urocze. Zrozumiałam także, a może po prostu dowiedziałam się, że dla niego te Eliminacje wcale nie są takie proste, jak wszyscy myśleli. Maxon wydawał mi się w miarę upływu kartek coraz bardziej przystojny, bardziej romantyczny, bardziej normalny, a zarazem taki królewski, bardziej odpowiedni i coraz bardziej pragnęłam, aby Ami i on byli razem.

Wydarzenia komplikują się jeszcze bardziej, gdy do pałacu przybywa osoba, której z pewnością się tam nie spodziewałam. Mam nadzieję, że wszystkie moje wątpliwości zostaną rozwiane w następnych tomach, tak jak i wiele spraw, które nie zostały wyjaśnione.

Niektóre książki są tak świetne, że brakuje słów, aby je opisać. To zdecydowanie jest jedna z tych książek. Całość opiera się głównie na miłości, przez co była to dla mnie taka wisienka na torcie, wśród wszystkich bardzo dobrych książek, które czytałam do tej pory. Z pewnością zaliczę ją do moich ulubionych, choć zakończenie nie było do końca takie jak oczekiwałam. Wiele było spraw, które mam nadzieję rozwiążą się w drugiej części pt. „Elita” i po którą z pewnością czym prędzej sięgnę.