"Pozwól mi odejść" Lurlene McDaniel

TYTUŁ: "Pozwól mi odejść"
AUTOR:  Lurlene McDaniel
ILOŚĆ STRON: 160
WYDAWNICTWO: Wydawnictwo Lucky
TŁUMACZENIE: Katarzyna Gerasimiuk
Data premiery: 24.10.2008


Nathan Malone nigdy nie uczęszczał do zwykłej szkoły, uczył się w domu, spędzał niewiele czasu z rówieśnikami i nie chodził na randki. Kiedy matka Nathana musi poświęcać więcej czasu jego nowonarodzonym siostrom, ostatni rok nauki w liceum Nathan spędza w zwykłej szkole. Podczas pierwszego dnia pobytu w nowej szkole Nathan zwraca uwagę na Lisę, dziewczynę na motocyklu. Lisa i Nathan uczą się w tej samej grupie na zajęciach języka angielskiego. Lisa to indywidualistka, która nie przejmuje się tym, co myślą o niej inni...
Nathan i Lisa spędzają ze sobą coraz więcej czasu, ale Lisa skrywa tragiczną tajemnicę i kiedy postanawia sama sobie z nią poradzić, Nathan musi dokonać wyboru. Czy pozwoli Lisie odejść? 

   Książkę dostałam w prezencie, a wybrałam ją sobie sama. Długo leżała u mnie na półce zanim zaczęłam ją czytać. Jakoś nie mogłam się przełamać żeby po nią sięgnąć. I gdybym jej nie przeczytałam to teraz bardzo bym tego żałowała.
   Głównym bohaterem książki jest Nathan Malone, który uczy się w domu. Kiedy jego mama rodzi bliźniaczki Nathan musi zacząć uczęszczać do zwykłej szkoły. Już pierwszego dnia uwagę Nathana przyciągnęła dziewczyna na motorze - Lisa. Kiedy się okazuje, że obydwoje chodzą do tej samej grupy j. angielskiego chłopak jest prze szczęśliwy. Jednak Lisa jest bardzo skryta i tajemnicza, jak się później okazuje nie bez przyczyny. Nathan za wszelką cenę chce ją poznać i zrobi wszystko żeby tego dokonać. 
   Głównymi poruszanymi tematami w tej książce jest m.in.  odnajdywanie się w nowym środowisku, co może być bardzo trudne lecz nie niemożliwe, o pokonywaniu własnych słabości, o zaufaniu do ludzi, wspieraniu ich w trudnych chwilach oraz o problemach nastolatków z rodzicami. 
   Język tej książki jest prosty ale nie prostacki. Czyta się ją szybko. Uczucia bohaterów są doskonale pokazane. Mimo małej ilości stron nie czuć niedosytu.
   Książka mimo, że momentami łezka kręci się w oku jest ona bardzo pozytywna i wiele można się z niej nauczyć. Historia bardzo piękna i wzruszająca. Polecam tę książkę tym, którzy lubią poruszanie tematów, o których raczej nie rozmawia się z pierwszą lepszą spotkaną osób i tym którzy nie boją się uronić kilku łez przy czytaniu.